Waar mijn voorliefde voor (liefst grote) Amerikaanse auto’s vandaan komt, weet ik niet. Wellicht dat mijn favoriete zanger, die er regelmatig over zingt, hier ook invloed op heeft gehad.
Afgelopen week heb ik voor het eerst in een dergelijke auto gereden. Eén van mijn leveranciers was op vakantie, maar hij stelde me zijn Chevrolet Caprice Classic ter beschikking. Nu was ik ineens uitvaartondernemer en rouwvervoerder tegelijk. Erg bijzonder, en toch ook wel spannend, want jemig….wat is het een grote auto. Uiteraard een V8, met Amerikaanse wegligging (..), en erg dorstig.
Het protocol van een rouwauto op de weg is natuurlijk rustig rijden, en vooral rechts blijven. Dus dat deed ik. En een dergelijke auto is daar ook voor gemaakt.
Inmiddels zit ik op Autotrader.nl al te kijken naar een Chevrolet. Naast het feit dat ik dan extra service kan bieden, kan ik ook een beetje mijn American dream laten uitkomen.
Geef een reactie