Afgelopen weekend was ik in Drenthe, en nam ik een kijkje bij de oude natuurbegraafplaatsen die daar liggen. De hunebedden. Ik had ze nog nooit gezien. Grote stenen grafkelders (restanten) waarin het boerenvolk zijn doden bijzette. Zo’n 5.000 jaar geleden. De grote keien zijn destijds ‘bezorgd’ in de ijstijd. En ze zijn echt heel groot, en zwaar.
Een hunebed bestaat uit rechtopstaande keien, waarop platte dekstenen liggen. Aan de uiteinden liggen sluitstenen. Het graf werd bedekt met zand zodat slechts een heuvel zichtbaar bleef. Echter, de meeste hunebedden zijn niet meer compleet. Ze werden (vanaf de Middeleeuwen) als ‘heidens’ beschouwd, en de stenen werden soms verwijderd, beschadigd, en zelfs gebruikt als fundering van kerken. In de vorige eeuw zijn sommige hunebedden gerestaureerd.
Ik vroeg me af hoe de stenen destijds werden vervoerd. Ik zag plaatjes van boomstammen, touwen en sterke mannen. Heel bijzonder.
Bijgevoegde foto’s zijn van de twee hunebedden in Noord-Sleen. Als je er zo dichtbij staat maakt het erg veel indruk.
